استفاده از سازه های ارزشمندی و رضایتمندی برای سنجش اثربخشی نظامهای یادگیری الکترونیکی

پژوهش حاضر برای تعیین اثربخشی نظام های یادگیری الکترونیکی از رویکردی جدید استفاده نموده است. رویکرد جدید شامل بهره گیری از سازه های «ارزشمندی» در کنار سازه «رضایتمندی» برای تعیین اثربخشی نظام های یادگیری الکترونیکی از نظر کاربران آنها بوده است. «دانشکده مجازی علوم حدیث شهر ری» به عنوان نمونه مورد بررسی قرارگرفت. به منظور تحلیل داده ها برای نخستین بار از دو ابزار تحلیل ماتریسی «شبکه ارزشمندی- رضایتمندی» و نیز «محک زنی لویس» استفاده شد. ابزارها نخستین بار توسط «لوی» برای سنجش اثربخشی نظام های یادگیری الکترونیکی مورد استفاده قرارگرفتهبودند. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری نیز کلیه دانشجویان دوره های لیسانس و فوق لیسانس رشته های مجازی دانشکده یادشده در سال تحصیلی 1389-1388 با تعداد 1926 نفر بود که از این میان تعداد 325 نفر نمونه به شیوه دردسترس انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده «پرسش نامه سنجش ارزشمندی- رضایتمندی از خصوصیات نظام های یادگیری الکترونیکی لوی» بود. برای تعیین روایی ابزار از شیوه های روایی محتوایی، سازه و صوری و برای تعیین میزان پایایی آن آلفای کرونباخ استفاده گردید. میزان پایای ابزار در سازه های ارزشمندی و رضایتمندی به ترتیب: 95/0 و 94/0 بود. نتایج نشان دادند که هیچ گونه رابطه معناداری میان سازه های ارزشمندی و رضایتمندی وجودندارد و این دو، سازه هایی مستقل و متفاوت هستند به علاوه نتایج «ابزار تحلیل ماتریسی شبکه ارزشمندی- رضایتمندی» نشان داد که وضعیت اثربخشی نظام یادگیری الکترونیکی مورد نظر (دانشکده مجازی علوم حدیث) در هریک از ابعاد چهارگانه (فناوری و پشتیبانی، محتوای درس، استاد و یادگیرنده) نسبتاً متوسط و در ارتباط با کل نظام نیز تاحدی متوسط بوده است. تحلیل داده ها با ابزار محک زنی لویس» نیز نشان داد که وضعیت اثربخشی نظام یادگیری الکترونیکی مورد نظر، در هریک از ابعاد چهارگانه (فناوری و پشتیبانی، محتوای درس، استاد و یادگیرنده) نسبتاً متوسط و در ارتباط با کل نظام، متوسط و تاحدی خوب بوده است.